مرد چهار زنه

دوستی داشتم لرستانی  یار دیرینه ی دبستانی  دیدمش بعد سالیان دراز  همرهش چار زن همه طناز  مات و مبهوت گشتم از حالش  که لری آهوان به دنبالش  گفتمش: چهار زن ؟ خدا برکت !  تو چگونه کنی ز جا حرکت  گفت : این کار ماجرا دارد  هر یکی حکمتی جدا دارد  اولی را که هست خوشگل و ناز  من گرفتم ز خطه ی شیراز  تا که شب ها قرینه ام باشد  سر او روی سینه ام باشد   بهر اوقات روزهایم نیز  زن گرفتم ز خطه ی تبریز  چون زن ترک، خوش بر و بازوست  خانه دار و نظیف و کد بانوست  دست پختش که محشر کبراست  بهتر از آن، سلیقه اش غوغاست   ظرف یک سال بسته ام بارم  چون زنی هم ز اصفهان دارم کشد از ماست تار مویی را یادمان داده صرفه جویی را  درکم و بیش اوستادست او  متخصص در اقتصاد است او  بس که در اقتصاد پا دارد  بی گمان فوق دکترا دارد زن چارم که ختم آنان است  شیری از خطه ی لرستان است  گفتمش با وجود آن سه هلو  زن چارم بر ای چیست؟ بگو  گفت گهگاه بنده گشتم اگر  عصبانی ز همسران دگر  "آن زمان جا ی آن سه تا، بی شک  این یکی را کشم به زیر کتک"