سفر به مریخ

اگر بار گران هستیم می ریم
اگر نامهربان هستیم می ریم
شما در کره یِ خاکی بمانید
که ما مریخیان هستیم و می ریم
=====
دوستان من با اجازه شما سروران گرامیم، ۹ماه دیگر یعنی در جولای ۲۰۲۰ به همراه دو پسرم عازم مریخ هستیم و اگر بدی و نا سپاسی و یا بی ادبی و یا هر حرکت غیر معقول دیگری که از من سر زده، مرا به بزرگی خودتان ببخشید!
عکس بوردینگ کارتم را هم که از طرف ناسا صادر شده در زیر میتوانید مشاهده کنید.
در جولای سال آینده میلادی از پایگاه نیروی هوایی فلوریدا به مریخ سفر میکنیم، راه زیادی نیست، فقط پانصد و چهار میلیون و ششصد و شصت و هشت هزار و هفتصد و نود و یک کیلومتر است، ۵۰۴۶۶۸۷۹۱ کیلو متر.
مدتها بود که با ناسا کلنجار می رفتیم، ناسا من و دو پسرم را به همراه چند تا دختر دیگر که منتخب ناسا بوده اند میخواهد به فضا بفرستد برای تخم گیری و از آنجایی که مأموران ناسا دریافته بودند که من و پسرانم از نژاد پاک «بی ریایی» هستیم تصمیم گرفته بودند که در مریخ نژاد پاک «بی ریایی» را تولید و تکثیر کنند، اما من به آنها میگفتم که من بدون ویسکی با یخ و وُدکا و ماست و خیار نمیتوانم در جایی زندگی کنم!
نهایتاً قرار بر این شد که برای مصرف بیست سال وُدکا و ویسکی به آنجا بیاورند تا در آینده بتوانیم خودمان به یاری پروردگار و همت تولیدات انسانی مان در آنجا اولین کارخانه تولیدات نوشابه های الکلی را در مریخ تأسیس کنیم.
برای حل مسئله ماست و خیار هم عهد کردند که یک مینی گُلخانه در آنجا برای تولید خیار درست کنند و ماست را هم از شیر همان دخترانی که برای تخم گیری به مارس آورده می شوند درست میکنیم و یخ هم که در مارس به وفور پیدا شده! 😂😂😂
بله دوستان!
مشکلی نیست که آسان نشود
مرد باید که هراسان نشود!
یاد روانشاد سهراب سپهری افتادم که فکر کنم در شعر پای صدای آب بود
که می گفت:
فکر بوئیدن گل در کره ای دیگر!
ای کاش زنده می بود سهراب و مشاهده میکرد که یکی از هم استانیهایش بهمراه دو پسرش ویسکی و وُدکا با ماست خیار، آن هم چه ماستی در کره ای دیگر می نوشند!
درود بر همه شما سروران عزیزم
ارادتمند علی بی ستاره
اسلو،
هفتم اکتبر ۲۰۱۹
❊❊❊❊❊